Når me ikkje har noko å skriva om..

Drypp, drypp, drypp.. krana på kjøkken går oss på nervene. Forresten så er ikkje lenger dryppinga eit fenomen å irritera seg over. Dei kontinuerlige, og stadig hyppigare og større dråpane, har gått over i ei tynn stråle som sakte men sikkert tappar varmtvatntanken. Kanskje kjem røyrleggjaren i morgon - men det kan jo hende at også denne røyrleggjaren dett på glattisen og øydelegg kneet sitt, at den naudsynte operasjonen vert utsatt enda ei veke, at straumrekninga vår vert høgare enn me vågar å frykte? Det styrste uromomentet for jentene i Henrichsensgate er likevel å ikkje veta om me har nok varmtvatn til ein kjapp dysj etter strabasiøse skiturar i rennedrev.

For skiturar er me på. I allefall i tankane. Mannsterke skulle me på tur i dag, men då realiteten lyste mot oss frå soveromsvindauga vart med eitt fråfallet stort. Snø. Slaps. Rennedrev. Eitt par med ski kom seg likevel ut i snøen. Det klabba så mykje at skigåaren var glad ho ikkje hadde høgdeskrekk! Kanskje er det på sin plass med eit smørekurs?

I tillegg til dryppande kranar og blaut snø har me gått inn i ein ny månad med håp om ein gryande vår. Dette er noko av det me vil fylla dagane med i næraste framtid

- eta påskeegg
- male på påskeegg
- grille-pølser-på-bål-og-lage-skihopp-skitur
- spelekveld/ar - come and join us!
- knuse pepperkakehus
- sjå minst éin god film - tips?
- slappe av på sofaen
- ha den gode samtalen over ein kaffikopp eller to
- skrive eksamen
- bestå eksamen
- gå på arbeid
- nyte fritida
- lesa minst ei god bok
- vera med Leif Arne på ski-shopping


Forresten, er det nokon som les denne bloggen??